Ang tagal ko ding hindi nagsulat dito. Malamang kasi walang nangyayaring masaya. I mean, between the two of us. For a long time.
Simula nung huli kong post dito, ang dami nang nangyari. Mostly academics. Naging busy ang lahat ng tao, at kasama na kami dun. And we seem to grow apart. Dahil kaya sa busy-ness o may iba pang reasons?
Hindi ko na talaga alam kung ano ang nangyari sa aming dalawa. Naging kaunti na ang usapan; naging perfunctory nalang kapag meron. Madalang na kaming magkasama, at yung times na magkasama kami, e awkward silence/presence lang ang nangyayari. Kailan kaya nagsimula ang distance na 'to? Ino-open ko naman sa kanya lahat ng iniisip ko (maliban nalang sa mga iniisip ko tungkol sa kanya). Pakiramdam ko parang nawala yung bare honesty niya sa akin na present dati. Yun bang sine-share niya lahat ng iniisip at nararamdaman niya. Hindi na niya ginagawa yun.
Ayoko sanang isulat 'to dito, pero pakiramdam ko din na isa lang ako sa madaming mga pinag-o-open-an (napag-open-an) niya, tapos tapos na. Akala ko dati, ako lang ang may alam ng mga secrets na sinasabi niya. Sinabi niya rin yun sa akin e, na secretive na daw siya at hindi na nag-o-open up sa ibang tao, pero bakit kaya ganun? Umabot sa point(s) na nararamdaman ko na hindi ako worth ng trust niya. Anong nangyari? Bakit kami nagkaganito?
Recently, ilang araw kaming hindi nag-usap. Unusual yun, considering what we had in the past. Siguro kasi, on my side at least, hindi ko siya kayang kausapin kasi naramdaman ko na ayaw naman niyang makinig sa akin. Or kailangan niya ng space, away from me. Alam mo yun? Sinabi niyang wag daw akong matakot sabihin sa kanya lahat, pero paano mo naman masasabi ang gusto mo kung ayaw makinig ng gusto mong sabihan? Pero hindi naman sa hindi ako nag-attempt, actually ilang beses akong nagtry mag-initiate ng conversation, pero walang reaction from her. Tapos after some days, bigla siyang magmemessage at magsasabing "Ingat", "Namiss kita", at "Goodnight", amongst other things. Edi sira nanaman reserves ko, basag nanaman ako. I guess she's my weakness. Wala akong magawa kapag andyan na siya.
Nasabi na niya din sa akin na wag daw akong mag-overthink at mag-overanalyze, pero hindi ko naman ginagawa yun. Yun kasi ang nararamdaman ko, at iba siya sa overanalyze at overthink. Mararamdaman mo naman yun e, kapag pinupush away ka. Ganun ang nangyayari sa akin. Hindi ko alam kung anong nagawa ko para maging ganito ang situation ko, wala namang nagbago sa treatment ko sa kanya simula pa dati. I have always been caring for her. Pero bakit ngayon parang meron akong nagawang mali?
I also see her frequently talking to other people, in whispers, mostly with men. Hindi naman sa namimisinterpret ko, pero ang nararamdaman ko e para ngang hindi ko na-earn ang trust niya. Na-earn ko siguro, dati, pero nawala na ngayon. May nararamdaman ako: hindi siya selos, kundi naaawa ako sa sarili ko dahil hindi ko alam kung bakit hindi siya makapag-open up sakin with unblemished sincerity, tulad ng dati, unlike when she's with them. Siguro kasi hindi (na) ako worth bigyan ng trust. Hay, puro nalang ako siguro. Wala naman kasi na akong naririnig sa kanya. Meron, pero parang hindi na galing sa puso. She seemed to close herself, with me at least.
I have been feeling all confused and drowning and unhappy for the past weeks (umabot na yata ng month. O months na?). Ano ba kasing nagawa ko? Pa'no nangyari ang distance na 'to? Gusto mo pa ba ako sa buhay mo? Kaya nga sabi ko dati, kung ano ang nararamdaman mo sabihin mo lang. Kapag ayaw mo akong maging present sa buhay mo, sana sabihin mo nalang. Mas madali siyang intindihin, at least alam ko. Siguro nga ganun na ang case e, kung umabot na tayo sa point(s) na hindi na tayo nag-uusap. Pero bakit bigla nalang parang gusto mo na ulit akong maging present, tapos ayaw ulit, tapos gusto ulit? Ang hirap na. Saan ba ako lulugar?
Siguro dapat diretsuhin na kita sa kung ano bang nararamdaman ko para sa'yo. Forget the timing, forget the unforgettable setting? Para na lang malaman mo at maging clear sa'yo? Katulad pa rin ng dati, hindi naman ako nag-e-expect ng reciprocation ng feelings of love. Well, siguro, may kaunti. I long for happiness too............................ pero kahit wala okay lang. Ang sana lang, hindi niya ako ginaganito.
Pero, ayun. Mahal ko parin siya. What the hell's wrong with me?
PS. Malapit na pala ang birthday niya. Ano nang gagawin ko? I want to do something grand and expressive and unforgettable pero on the other hand, baka hindi naman niya kailangan yun galing sa akin.
Simula nung huli kong post dito, ang dami nang nangyari. Mostly academics. Naging busy ang lahat ng tao, at kasama na kami dun. And we seem to grow apart. Dahil kaya sa busy-ness o may iba pang reasons?
Hindi ko na talaga alam kung ano ang nangyari sa aming dalawa. Naging kaunti na ang usapan; naging perfunctory nalang kapag meron. Madalang na kaming magkasama, at yung times na magkasama kami, e awkward silence/presence lang ang nangyayari. Kailan kaya nagsimula ang distance na 'to? Ino-open ko naman sa kanya lahat ng iniisip ko (maliban nalang sa mga iniisip ko tungkol sa kanya). Pakiramdam ko parang nawala yung bare honesty niya sa akin na present dati. Yun bang sine-share niya lahat ng iniisip at nararamdaman niya. Hindi na niya ginagawa yun.
Ayoko sanang isulat 'to dito, pero pakiramdam ko din na isa lang ako sa madaming mga pinag-o-open-an (napag-open-an) niya, tapos tapos na. Akala ko dati, ako lang ang may alam ng mga secrets na sinasabi niya. Sinabi niya rin yun sa akin e, na secretive na daw siya at hindi na nag-o-open up sa ibang tao, pero bakit kaya ganun? Umabot sa point(s) na nararamdaman ko na hindi ako worth ng trust niya. Anong nangyari? Bakit kami nagkaganito?
Recently, ilang araw kaming hindi nag-usap. Unusual yun, considering what we had in the past. Siguro kasi, on my side at least, hindi ko siya kayang kausapin kasi naramdaman ko na ayaw naman niyang makinig sa akin. Or kailangan niya ng space, away from me. Alam mo yun? Sinabi niyang wag daw akong matakot sabihin sa kanya lahat, pero paano mo naman masasabi ang gusto mo kung ayaw makinig ng gusto mong sabihan? Pero hindi naman sa hindi ako nag-attempt, actually ilang beses akong nagtry mag-initiate ng conversation, pero walang reaction from her. Tapos after some days, bigla siyang magmemessage at magsasabing "Ingat", "Namiss kita", at "Goodnight", amongst other things. Edi sira nanaman reserves ko, basag nanaman ako. I guess she's my weakness. Wala akong magawa kapag andyan na siya.
Nasabi na niya din sa akin na wag daw akong mag-overthink at mag-overanalyze, pero hindi ko naman ginagawa yun. Yun kasi ang nararamdaman ko, at iba siya sa overanalyze at overthink. Mararamdaman mo naman yun e, kapag pinupush away ka. Ganun ang nangyayari sa akin. Hindi ko alam kung anong nagawa ko para maging ganito ang situation ko, wala namang nagbago sa treatment ko sa kanya simula pa dati. I have always been caring for her. Pero bakit ngayon parang meron akong nagawang mali?
I also see her frequently talking to other people, in whispers, mostly with men. Hindi naman sa namimisinterpret ko, pero ang nararamdaman ko e para ngang hindi ko na-earn ang trust niya. Na-earn ko siguro, dati, pero nawala na ngayon. May nararamdaman ako: hindi siya selos, kundi naaawa ako sa sarili ko dahil hindi ko alam kung bakit hindi siya makapag-open up sakin with unblemished sincerity, tulad ng dati, unlike when she's with them. Siguro kasi hindi (na) ako worth bigyan ng trust. Hay, puro nalang ako siguro. Wala naman kasi na akong naririnig sa kanya. Meron, pero parang hindi na galing sa puso. She seemed to close herself, with me at least.
I have been feeling all confused and drowning and unhappy for the past weeks (umabot na yata ng month. O months na?). Ano ba kasing nagawa ko? Pa'no nangyari ang distance na 'to? Gusto mo pa ba ako sa buhay mo? Kaya nga sabi ko dati, kung ano ang nararamdaman mo sabihin mo lang. Kapag ayaw mo akong maging present sa buhay mo, sana sabihin mo nalang. Mas madali siyang intindihin, at least alam ko. Siguro nga ganun na ang case e, kung umabot na tayo sa point(s) na hindi na tayo nag-uusap. Pero bakit bigla nalang parang gusto mo na ulit akong maging present, tapos ayaw ulit, tapos gusto ulit? Ang hirap na. Saan ba ako lulugar?
Siguro dapat diretsuhin na kita sa kung ano bang nararamdaman ko para sa'yo. Forget the timing, forget the unforgettable setting? Para na lang malaman mo at maging clear sa'yo? Katulad pa rin ng dati, hindi naman ako nag-e-expect ng reciprocation ng feelings of love. Well, siguro, may kaunti. I long for happiness too............................ pero kahit wala okay lang. Ang sana lang, hindi niya ako ginaganito.
Pero, ayun. Mahal ko parin siya. What the hell's wrong with me?
PS. Malapit na pala ang birthday niya. Ano nang gagawin ko? I want to do something grand and expressive and unforgettable pero on the other hand, baka hindi naman niya kailangan yun galing sa akin.
No comments:
Post a Comment